تالار گفتگوی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com

درس هشتم

حادث و قديم

از جمله مباحث فلسفی كه از دير زمان جلب توجه كرده است مسأله حادث‏
و قديم است .
حادث در عرف و لغت به معنی " نو " و قديم به معنی " كهنه " است‏
. ولی حادث و قديم در اصطلاح فلسفه و كلام با آنچه در عرف عام وجود دارد
فرق دارد . فلاسفه هم كه درباره حادث و قديم بحث می‏كنند می‏خواهند ببينند
كه چه چيز نو و چه چيز كهنه است ، اما مقصود فلاسفه از حادث بودن و نو
بودن يك چيز آن است كه آن چيز پيش از آن كه بود شده است نابود بوده‏
است ، يعنی اول نبوده و بعد بود شده است . مقصودشان از قديم بودن و
كهنه بودن اين است كه آن چيز هميشه بوده است و هيچگاه نبوده است كه‏
نبوده .
پس اگر ما درختی را فرض كنيم كه ميلياردها سال عمر كرده باشد آن‏
درخت در عرف عام ، كهن و بسيار كهن است ، اما در اصطلاح فلسفه و كلام ،
حادث و نو است . زيرا همان درخت قبل از آن ميلياردها سال نبوده است .