درس هشتم
حادث و قديم
از جمله مباحث فلسفی كه از دير زمان جلب توجه كرده است مسأله حادث و قديم است . حادث در عرف و لغت به معنی " نو " و قديم به معنی " كهنه " است . ولی حادث و قديم در اصطلاح فلسفه و كلام با آنچه در عرف عام وجود دارد فرق دارد . فلاسفه هم كه درباره حادث و قديم بحث میكنند میخواهند ببينند كه چه چيز نو و چه چيز كهنه است ، اما مقصود فلاسفه از حادث بودن و نو بودن يك چيز آن است كه آن چيز پيش از آن كه بود شده است نابود بوده است ، يعنی اول نبوده و بعد بود شده است . مقصودشان از قديم بودن و كهنه بودن اين است كه آن چيز هميشه بوده است و هيچگاه نبوده است كه نبوده . پس اگر ما درختی را فرض كنيم كه ميلياردها سال عمر كرده باشد آن درخت در عرف عام ، كهن و بسيار كهن است ، اما در اصطلاح فلسفه و كلام ، حادث و نو است . زيرا همان درخت قبل از آن ميلياردها سال نبوده است .