تالار گفتگوی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
وحدت در اضافه ، وحدت در جزء و كل ، وحدت در قوه و فعل ، كه مجموعا
هشت وحدت می‏شود و در اين دو بيت بيان شده‏اند :
در تناقض هشت وحدت شرط دان
وحدت موضوع و محمول و مكان
وحدت شرط و اضافه ، جزء و كل
قوه و فعل است ، در آخر زمان
پس اگر بگوييم : " انسان ، خندان است " ، " اسب خندان نيست "
تناقض نيست ، زيرا موضوعها وحدت ندارند ، و اگر بگوييم : " انسان‏
خندان است " ، " انسان چهار پا نيست " تناقض نيست ، زيرا محمولها
وحدت ندارند ، اگر بگوييم : " اگر كسوف رخ دهد نماز آيات واجب است‏
و اگر رخ ندهد نماز آيات واجب نيست " تناقض نيست زيرا شرطها
مختلف‏اند . اگر بگوييم : " انسان در روز نمی‏ترسد " ، " انسان در شب‏
می‏ترسد " تناقض نيست ، زيرا زمانها مختلف‏اند . اگر بگوييم : " وزن‏
يك ليتر آب در روی زمين يك كيلوگرم است و در فضای بالا مثلا نيم‏
كيلوگرم است " تناقض نيست ، زيرا مكانها مختلف‏اند . " علم انسان‏
متغير است " ، " علم خدا متغير نيست " تناقض نيست ، زيرا اضافه‏ها
، يعنی مضاف‏اليه‏های دو موضوع مختلفند . اگر بگوييم : " كل مساحت تهران‏
1600 كيلومتر مربع است " و " بخشی از مساحت تهران ( مثلا شرق تهران )
1600 كيلومتر مربع نيست " تناقض نيست ، زيرا از لحاظ جزء و كل‏
مختلف‏اند . اگر بگوييم : " هر نوزاد انسان بالقوه مجتهد است " ، و "
بعضی از نوزادهای انسان بالفعل مجتهد نيستند " تناقض نيست ، زيرا از
لحاظ قوه و فعليت اختلاف