انجمن‌های تخصصی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
كرده‏اند . مگر جای ترديد است كه يك فقيه می‏تواند ظواهر آيات كريمه‏
قرآن را مورد استناد قرار دهد ؟
اين مبحث را اصوليون شيعه برای رد شبهات گروه اخباريين طرح كرده‏اند .
اخباريين چنانكه قبلا اشاره شد معتقدند كه احدی غير از معصومين حق رجوع و
استفاده و استنباط از آيات قرآن را ندارد ، و به عبارت ديگر : همواره‏
استفاده مسلمين از قرآن بايد به صورت غير مستقيم بوده باشد ، يعنی به‏
وسيله اخبار و روايات وارده از اهل بيت .
اخباريين در اين مدعا به اخباری استناد می‏كنند كه " تفسير به رأی "
را منع كرده است . اخباريون مدعی هستند كه معنی هر آيه‏ای را از حديث‏
بايد استفسار كرد ، فرضا ظاهر آيه‏ای بر مطلبی دلالت كند ، ولی حديثی آمده‏
باشد و بر ضد ظاهر آن آيه باشد ، ما بايد به مقتضای حديث عمل كنيم و
بگوئيم معنی واقعی آيه را ما نمی‏توانيم . عليهذا اخبار و احاديث "
مقياس " آيات قرآنيه‏اند .
ولی اصوليون ثابت می‏كنند كه استفاده مسلمين از قرآن به صورت مستقيم‏
است ، معنی تفسير به رأی كه نهی شده اين نيست كه مردم حق ندارند با فكر
و نظر خود معنی قرآن را بفهمند ، بلكه مقصود اين است كه قرآن را بر
اساس ميل و هوای نفس و مغرضانه نبايد تفسير كرد .
اصوليون می‏گويند خود قرآن تصريح می‏كند و فرمان می‏دهد كه مردم در آن "
تدبر " كنند و فكر خود را در معانی بلند قرآن به پرواز در آورند ، پس‏
مردم حق دارند كه مستقيما معانی آيات قرآنيه را در حدود توانائی به دست‏
آورند و عمل نمايند . به علاوه در اخبار متواتره