سنت
سنت يعنی گفتار يا كردار يا تأييد معصوم . بديهی است كه اگر در سخنان رسول اكرم يك حكمی بيان شده باشد ، و يا ثابت شود كه رسول اكرم عملا وظيفهای دينی را چگونه انجام میداده است و يا محقق شود كه ديگران برخی وظائف دينی را در حضور ايشان به گونهای انجام میدادند و مورد تقرير و تأييد و امضاء عملی ايشان قرار گرفته است ، يعنی ايشان عملا با سكوت خود صحه گذاشتهاند ، كافی است كه يك فقيه بدان استناد كند . در مورد " سنت " و حجيت آن ، از نظر كلی بحثی نيست و مخالفی وجود ندارد . اختلافی كه در مورد سنت است در دو جهت است : يكی اينكه آيا تنها سنت نبوی حجت است يا سنت مروی از ائمه معصومين هم حجت است ؟ اهل تسنن تنها سنت نبوی را حجت میشمارند ولی شيعيان به حكم برخی از آيات قرآن مجيد و احاديث متواتر از رسول اكرم كه خود اهل تسنن روايت كردهاند و از آن جمله اينكه فرمود : " دو چيز گرانبها بعد از خود برای شما باقی میگذارم كه