انجمن‌های تخصصی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
علوم مختلفی را تشكيل خواهند داد .

تقسيمات

همه ارباب علوم ، مسائل علوم خود را به نحوی تقسيم بندی می‏كنند . مثلا
منطقيين مسائل منطق را به بخش تصورات و بخش تصديقات ، و يا حكماء
الهی حكمت الهی را به امور عامه و الهيات بالمعنی الاخص و يا اصوليون‏
علم اصول را به اصول لفظيه و اصول عقليه تقسيم كرده‏اند . فقهاء چطور ؟
تنها تقسيمی كه تاكنون برخورده‏ايم كه مسائل فقهی به بخشهای متعدد تقسيم‏
شده و هر بابی از ابواب فقه در يك بخش جداگانه قرار گرفته است همين‏
تقسيم محقق حلی در كتاب " شرايع " است كه ابواب فقه را به عبادات ،
عقود ، ايقاعات و احكام تقسيم كرده است ، و بعد از محقق حلی ، علامه حلی‏
در كتاب " تذكرش الفقهاء " به نوعی خاص ابواب فقهی را گروه بندی‏
كرده است و شايد فرصتی بيابيم و توضيحاتی در اطراف بيان علامه حلی بدهيم‏
. شهيد اول در كتاب نفيس " قواعد " خود اندك توضيحی درباره تقسيم‏
محقق حلی داده است ، ولی ساير فقهاء نه به تقسيم معروف محقق توجه‏
كرده‏اند و نه خود به گونه‏ای ديگر تقسيم كرده‏اند . عجيب اين است كه حتی‏
شارحان كتاب " شرايع " نظير شهيد ثانی در " مسالك " و سيد محمد نوه‏
او در " مدارك " و شيخ محمد حسن نجفی در " جواهر " كوچكترين توضيحی‏
درباره تقسيم محقق نداده و از آن گذشته‏اند . چرا ؟ آيا اين تقسيم را جلب‏
ندانسته‏اند ، يا اساسا عنايتی به مساله تقسيم به طور كلی نداشته‏اند .