آيت الحق
10-13-2007, 13:11
«و على اللّه فليتوكّل المتوكّلون»
برخى گمان مىكنند كه مرز توكل از مرز تسبب (استفاده از اسباب) جداست كه هر گاه ابزارها و اسباب و عواملِ كار فراهم است، نيازى به توكّل نيست و تنها در جايى كه از اسباب عادى كار ساخته نيست، بايد به خداوند توكل كرد.
مثلاً در جهاد، بخشى از كار را بايد با اسباب؛ «و أعدّوا لهم ما استطعتم من قوّه» و بدون توكل انجام داد و بخش ديگر را با توكل؛ «و على اللّه فتوكّلوا» ) انجام داد. پس هنگامى كه به مرز توكّل رسيد، ابزار را رها كند. در بارهى دعا نيز چنين پندارى مطرح است كه مرز دعا از آنجا آغاز مىشود كه از اسباب مادى و عادى كارى نيايد. در حالى كه هر دو پندار باطل است. زيرا ممكن است خداى سبب ساز بر اثر علل خاصى، سبب سوز شود و ميان ما و هدفمان حايلى ايجاد كند.
اين كه در احاديث آمده: «واعقل راحلتك و توكّل» ، معنايش آن نيست كه عقال كردن شتر كار انسان باشد و حفظ شتر در غياب او كار خدا، بلكه بدين معناست كه «اعقل متوكّلاً» يعنى حتى عقال كردن و بستن زانوى شتر نيز بايد با توكّل باشد، چنان كه شاعر گفتهاست: «با توكّل زانوى اشتر ببند».
منبع (http://http//www.qaraati.net/library/)
دليل تكرار برخي آيات در قرآن،مانند آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن چيست؟پرسش قرآن دليل تكرار برخي آيات در قرآن، مانند آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن چيست؟
پاسخ: تكرار در عرضه انديشه ها به مردم ، معمولاً به استقرار انديشه ها و نظريات و تثبيت آنها در اذهان مردم مي انجامد. تحقيقات روان شناسان جديد، نيز اهميت و تأثير تكرار را در اين زمينه ثابت كرده است.
يكي از هدف هاي قرآن از تكرار بعضي آيات، استقرار و جايگزين كردن ايمان در جان هاي مردم و تثبيت عقايد و عبرت ها و پند و اندرزهاي آن آيات تكرار شده است؛ مانند برخي آيات مربوط به توحيد، قيامت، حساب، ثواب، عقاب، داستان پيامبران و....
به عنوان نمونه، در سوره مرسلات، آيه «ويل يومئذ للمكذبين» ده بار تكرار شده است. اين سوره بسياري از نعمت هايي را كه خداوند به مردم عطا فرموده و همچنين بسياري از بلاهايي را كه بر آنها فرو فرستاده ذكر مي كند، و عبارت فوق (درآن روز واي بر تكذيب كنندگان) پس از هر نعمتي كه خداوند به ياد مردم مي آورد و هر بلايي كه آنان را از آن مي ترساند، آمده است تا توجهشان را به اين نعمت ها و بلاها جلب كند و با يادآوري آنها از ادامه تكذيب پيامبران و كفر پرهيز كنند.(1)
تكرار 31بار آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن آن هم در مقطع هاي كوتاه، علاوه بر اين كه آهنگ جالب و زيبايي به سوره داده است، تكرار آن بعد از ذكر هر نعمت، باعث برانگيخته شدن حس شكرگزاري در انسان وشناخت مبدأ آن نعمت ها مي شود و جن و انس را دربرابر اين واقعيت قرار مي دهد كه درمورد اين نعمت ها بينديشند و از عقل خود بپرسند كه آيا اين نعمت هاي الهي قابل انكار است؟ و اگر نيست چرا ولي نعمت خود را نشناسند و چرا در آستان مقدسش سرفرود نياورند؟(2)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــ
1- ر.ك: قرآن و روانشناسي دكتر محمد عثمان نجاتي، ترجمه دكتر عباس عرب، ص248-254، نشر آستان قدس رضوي، چاپ چهارم
2- تفسير نمونه، مكارم شيرازي، ج23، ص92و 113، دارالكتب الاسلاميه ، سوره الرحمن
سايت مناجات
برخى گمان مىكنند كه مرز توكل از مرز تسبب (استفاده از اسباب) جداست كه هر گاه ابزارها و اسباب و عواملِ كار فراهم است، نيازى به توكّل نيست و تنها در جايى كه از اسباب عادى كار ساخته نيست، بايد به خداوند توكل كرد.
مثلاً در جهاد، بخشى از كار را بايد با اسباب؛ «و أعدّوا لهم ما استطعتم من قوّه» و بدون توكل انجام داد و بخش ديگر را با توكل؛ «و على اللّه فتوكّلوا» ) انجام داد. پس هنگامى كه به مرز توكّل رسيد، ابزار را رها كند. در بارهى دعا نيز چنين پندارى مطرح است كه مرز دعا از آنجا آغاز مىشود كه از اسباب مادى و عادى كارى نيايد. در حالى كه هر دو پندار باطل است. زيرا ممكن است خداى سبب ساز بر اثر علل خاصى، سبب سوز شود و ميان ما و هدفمان حايلى ايجاد كند.
اين كه در احاديث آمده: «واعقل راحلتك و توكّل» ، معنايش آن نيست كه عقال كردن شتر كار انسان باشد و حفظ شتر در غياب او كار خدا، بلكه بدين معناست كه «اعقل متوكّلاً» يعنى حتى عقال كردن و بستن زانوى شتر نيز بايد با توكّل باشد، چنان كه شاعر گفتهاست: «با توكّل زانوى اشتر ببند».
منبع (http://http//www.qaraati.net/library/)
دليل تكرار برخي آيات در قرآن،مانند آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن چيست؟پرسش قرآن دليل تكرار برخي آيات در قرآن، مانند آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن چيست؟
پاسخ: تكرار در عرضه انديشه ها به مردم ، معمولاً به استقرار انديشه ها و نظريات و تثبيت آنها در اذهان مردم مي انجامد. تحقيقات روان شناسان جديد، نيز اهميت و تأثير تكرار را در اين زمينه ثابت كرده است.
يكي از هدف هاي قرآن از تكرار بعضي آيات، استقرار و جايگزين كردن ايمان در جان هاي مردم و تثبيت عقايد و عبرت ها و پند و اندرزهاي آن آيات تكرار شده است؛ مانند برخي آيات مربوط به توحيد، قيامت، حساب، ثواب، عقاب، داستان پيامبران و....
به عنوان نمونه، در سوره مرسلات، آيه «ويل يومئذ للمكذبين» ده بار تكرار شده است. اين سوره بسياري از نعمت هايي را كه خداوند به مردم عطا فرموده و همچنين بسياري از بلاهايي را كه بر آنها فرو فرستاده ذكر مي كند، و عبارت فوق (درآن روز واي بر تكذيب كنندگان) پس از هر نعمتي كه خداوند به ياد مردم مي آورد و هر بلايي كه آنان را از آن مي ترساند، آمده است تا توجهشان را به اين نعمت ها و بلاها جلب كند و با يادآوري آنها از ادامه تكذيب پيامبران و كفر پرهيز كنند.(1)
تكرار 31بار آيه «فبأي آلاء ربكما تكذبان» در سوره الرحمن آن هم در مقطع هاي كوتاه، علاوه بر اين كه آهنگ جالب و زيبايي به سوره داده است، تكرار آن بعد از ذكر هر نعمت، باعث برانگيخته شدن حس شكرگزاري در انسان وشناخت مبدأ آن نعمت ها مي شود و جن و انس را دربرابر اين واقعيت قرار مي دهد كه درمورد اين نعمت ها بينديشند و از عقل خود بپرسند كه آيا اين نعمت هاي الهي قابل انكار است؟ و اگر نيست چرا ولي نعمت خود را نشناسند و چرا در آستان مقدسش سرفرود نياورند؟(2)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــ
1- ر.ك: قرآن و روانشناسي دكتر محمد عثمان نجاتي، ترجمه دكتر عباس عرب، ص248-254، نشر آستان قدس رضوي، چاپ چهارم
2- تفسير نمونه، مكارم شيرازي، ج23، ص92و 113، دارالكتب الاسلاميه ، سوره الرحمن
سايت مناجات